Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Που πας πουλακι μου μικρο

Που πας πουλάκι μου μικρο
μαζι μ΄ ολα τα βαρη
που ο καημός στη πλατη σου 
εγίνηκε θρεφτάρι

ν΄ ασπρίσω παω τη ψυχη
πριν μου τελειώσει ο άσβεστης
να γινω όμορφο θεριό
κι οχι κανενας χέστης

Που πας πουλακι μου μικρο
τρέχεις να μεγαλώσεις
γιατι δεν καθεσαι παιδι
πουλακι να ξεδωσεις

να κανω παω φονικό
το διάολο να φαω
στο σβέρκο μου βαρέθηκα
χρονια να κουβαλαω

Που πας πουλάκι μου μικρο
σα τρενο αγκομαχώντας
αντι να πας ελαφριά
και περπατωπετώντας 

να κάψω παω τον ψίθυρο
που μεσα μου με καιει
να τον ταισω με κρασι
αλλιως να μου τα λεει

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Φόλες

Σκοντάφτω στο κεφάλι μου
κάθε που περπατάω
μα από ΄κει το χάλι μου
δεν φτάνω να κοιτάω

Είναι γεμάτο με φιλιά
το στόμα μου και μέλια
αλλα δεν φτάνουν τη κοιλιά
να τη γεμίσω γέλια

Οι έρωτες μου είναι πολλοί
κι φόλες.. 1000 κόρες
αλλά δεν φτάνουν οι γαμπροί
να τις παντρέψω όλες

Ωρες ολόκληρη η ψυχή
πνίγεται μες τη ξέρα
μα δεν μου φτάνει μια ζωη
να πιω οσο θέλω αέρα

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

η τρύπια τρύπα μου

Στη τρύπια τρύπα μου το φοβο περιμένω
Για να τα παίξουμε όλα σε μια ζαρια
Του παριστάνω τοσα χρονια το χαμένο
Μα εχω γίνει ολος μια τρικλοποδιά
Και ετσι σαν πεσει, η σειρα μου θα ΄χει έρθει
Να παρω πίσω οσο μου έκλεψε καιρο
Κι αν δω η βρώμα του ακομα πως αντέχει
Λεω να την πνίξω με σαπούνι και νερό

Στη τρύπια τρύπα μου καρτέρι εχω στήσει
Το θάνατο μου περιμένω να φανει
Αυτος εμενα περιμένει να γεννήσει
Μα του την έσκασα και εχω γεννηθεί
Κι ετσι σαν ερθει θα  ΄μαι  ΄κει να τον ληστέψω
Να του αρπάξω όση του  ΄μεινε χαρα
Θα τον κλωτσήσω και θα του τραβήξω εξω
Ότι κλωσάει τοσα χρόνια στη κοιλιά

Στη τρύπια τρύπα μου μια πολη εχω ριξει
Λες κι ΄ναι κέρμα κι εχω κανει μια ευχή
Αν ο θεούλης αρρωστήσει και μου βηξει
Τον ουρανό του να τραβηξει πιο εκει
Κι ετσι ενας άλλος ουρανος θα ΄ρθει από πάνω
Που θα ΄ναι τρύπιος για να βαζω το λαιμο
Να βλεπω τι ΄ν΄ αυτό που μια ζωη δε βλέπω
Και σαν πεθάνω πρεπει μονο να το δω


Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

μπαρδον ;

Μες τη ζάλη μου οι λεξεις
Τρεχουν μονες τους και παλι
Στο κεφαλι αφήνουν σκεψεις
Που δεν εχουνε κεφάλι
Μες τα σκέλια το θεο μου
Σπάω για να βρω αστερια
Μα τα σκελια βγαζουν χερια
Κι ο θεος αλλαζει σκέλια
Μες το δρομο βήματα μου
Τρεχουνε και με περνανε
Και στα ποδια μου πετανε
Βηματα που με πατανε
Ο καημος μου μες τα σπλάχνα
Ταχα κάθεται αραζει
Μου αρπάζει όμως την άχνα
Και με βράχνα την αλλάζει

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

θα ελαφρύνω

Απ του κεφαλιού μου του ξερου
βγαίνουνε εικονες που ουρλιάζουν
και από τα σάλια του μυαλου
πνίγονται οι σκεψεις κι αηδιάζουν
μες το στομα μου ειμαι εγω
χρονια προσπαθω να με ξερασω
μηπως κι ετσι τοτε καταπιώ
οτι θυμηθώ πριν το ξεχασω  
είναι η αληθεια μου μιση
ανεργη χωρις να κανει κοπο
ετσι την ταιζω  με σιωπη
κι έρχεται χαρουμενη στο κολπο
μεγάλωσα και εγινα παιδι
γιατι από παιδι ημουν μεγαλος
μα τωρα θα ελαφρύνω το κορμι
από αυτό το γαμημένο βαρος

καρμανιόλα

Μες τα τσιγάρα η ψυχη
παίζει τη καρμανιόλα
καίει από μεσα το κορμι
με λεξεις φλογοβόλα
στέκει μπροστα μου σα γκρεμος
και μου φωναζει σπρώξε
μυριζει μεχρι κι ο θεος
πως καίγομαι απόψε 

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Αυτος ο εαυτος

εχω εναν ανάλατο νεκρο
χαρουμενο εδω στη αγκαλιά μου
να μου χαιδευει μερες τρυφερα
τη φουσκωμένη έγκυο κοιλια μου
ειν΄ο παλιος μου γερος εαυτός
που ζει δε ζει με πριζα και καλωδια
οσοτου ο εαυτος μου ο νεογνος
εμφανιστεί αναμεσα στα ποδια

χρονια περιμένουμε να ΄ρθει
μεχρι η ψυχη που εβαλε τακουνια
σε χαπια-γαλα του ΄χουμε φαι
και το κορμι του στρώσαμε για κουνια

μα ΄κεινος ξεπετάχτηκε σκληρα
η φατσα του μας μοιαζει μ΄ αγριο λιόντα
φωνάζοντας''καριολη γουπι-για''
μας βγηκα με τα ένσημα στα δόντια

αυτος αυτος δεν ειναι εαυτος
αυτος αυτος θυμίζει αλλη γέννα 
αυτος δεν ειναι αλλος εαυτος
αυτος αυτος θυμίζει παλι εμενα 

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

Θεοσυμφωνιες (μετα-ποιηση)

Βαραίνουνε οι πλάτες μου σκλαβάκια από τα χθες μου
Και το μυαλό από τις σκέψεις μου και το νεκρο μου ‘’εμενα’’
Σκουπίζω κοντρα το κορμί από τις ενοχές μου
Και κάνω την παρέλαση μου, παλι στα χαμένα

Χορεύω με καρφιά πάνω στα 2 μου πόδια
Σου λέω ότι χόρτασα …. ωραίες αλητείες
Μα με τον Διάολο διαολε τα σπάσαμε, για τώρα
Και ετσι τρέχω σ΄ αλλωνε για Θεοσυμφωνίες

αποψε εισιτήριο ειμαι και μ΄ ακυρώνω
Και ξεκινώ απ΄την αρχή ,μοναχος μου πορεία
Με κοντομάνικο στενό γελαω με καμαρώνω
Χειροκροτώ και ΄σενα γαμημένη μου παιδεία

Άρρωστη ανάσα μου παιδεύεσαι σαν τσίχλα
σαν από στομα να ΄πεσες καποιου θεου το βηχα
Κι οσο σε ριχνω μεσα μου εσυ γινεσαι αχτι

Πώς να σε πιω, πώς να σε πιω που έρχεσαι σα σταχτη 

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

o καπνος

Εχω αποψε ένα καπνο
Ολο να με κοιταει
Σ΄ ένα ταβανι σα μωρο
Επανω μπουσουλάει
   
Παιρνει από τα χειλη μου
Τη τζουρα απ το τσιγαρο
Και ετσι μενω μονο εγω
Εμενα να κοντραρω

Εχω αποψε ένα καπνο
Που ολο το σωμα πιανει
Τυλίγεται στα χερια μου
Και ζαβολιες μου κανει

Παιρνει από τα δαχτυλα
Συνεχεια τα άρωμα σου
Κι αφηνει όπως το σκυλι
Στα ποδια τη σκια σου

Εχω αποψε ένα καπνο
Ολον να με τρυπαει
Μπαίνει βαθια μες το κορμι
Και τη ψυχη κοιταει

Παίρνει από το δακρυ της
Λιγο θυμό και πονο
Και καθεται στην ακρη της

Χαζευοντας με μονο 

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

βήματα σε μπόγο

ένα παραξενο φιλί
ζηλεύει στα κλεφτά μου
η τρύπια ζαβολιά μου
κι ενα παράδεισο γιαπί
γυρευει σκάρτα ο χρόνος
για να μη γινει πόνος

ενα τσιγάρο μιας γουλιάς
μου παζαρεύει ο δρομος
στα χειλη μου σα φθόγγος
και μια παυσίπονη ζωη
για καθε πρωινό μου
μου τρώει το μυαλο μου

ακομα ενα μηδενικό
το μονο μου ψηφίο
ζητα για να ΄ναι δυο
και μια σκια χωρις κορμι
αυριο τετοια μερα
με θελει για πρεμιέρα

μα εγω δεν μπόρεσα ποτε
χατίρια να μου κανω
κι ετσι ολο με χανω
φορτώνω στο δισάκι μου
τα βήματα σε μπόγο
και παίρνω πάλι δρόμο

κούφιες κηροζίνες

Κιλοβατώρες μου ψυχές
Κι αλγόριθμοι καημοί μου
Σαν πεζικάριες σιωπές
Κερνάτε τη ζωή μου
Που ΄χει ντελίριο βαρύ
Σακάτικο χειμώνα
Και μες σε χρόνια κραυγή …(χρόνιος)
Το θάνατο λεχώνα

Διώρυγες αναπνοές
Και λέξεις μου εγκλίσεις
Σας αγοράζω δυο γενιές
Από τηλεπωλησεις
Και  ΄σεις μου δίνετε κελιά
Με κούφιες κηροζίνες
Και μου περνάτε στα κρυφά
Θεούς σε ασπιρίνες

Αφηρημένες μου χαρές
Τσίρκο εφημερεύον
Τσιγάρα μου ισορροπιστές
Θεριό περιοδεύον
Πίνω το γάλα μου πικρό
Για ν΄ αποκτήσω ύφος
Μα είναι το κόλπο μου νεκρό
Και μου φωνάζει τζίφος

Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Έγινα συλλαβή σ ένα κομμάτι ιδέας

Έγινα συλλαβή σ ένα κομμάτι ιδέας
Χώθηκα στη αυλή σαν χαραυγή
Στη Γένοβα είμαι θαμμένος με μια πέτρα στο χέρι
Με μια άσπρη φανέλα και μαύρη οργή
Ο δρόμος σας στρωτός είναι και γω η λακκούβα
Έχετε μυρωδιά μιας κλούβιας ζωής
Απ του θεού το στόμα όταν νύχτα ξέρναει
.. στα λυσσακά του μέσα εμείς

Τραλαραλαρί με μια πέτρα στο χέρι

Τραλαραλάρα και ανθό στη καρδιά

αταξικοί καημοι μου

Πίνω αέρα πλαστικό
Και γέλιο εχω πρησμένο
Κορμάκι εχω αστικό
Και στη καρδια ένα φρένο

Είναι η σιωπη μου καθαρή
Εν τάξη η ζωη μου
Και στη σειρα κάθε πρωί
Οι αταξικοί καημοι μου

Στη πρίζα εχω τη χαρα
Συνταξιούχα  ζόρια
Και εχω μεσα μου βαθιά
Μια ασπρη στενοχώρια

Μπαλώνω χρονια τη ψυχη
Μη μου ζηταει ρεστα
Κι ετσι δεν εχω διαρροή
Σε φαουλ μανιφέστα 

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

γροθια σημαία

Ποτε τελειώνει αυτό το χθες
Που τρέχει σε αύριο δρόμο
Κι τεθλασμένες μας ψυχες
Που ολο γυρεύουνε φωτιές
Τρακάρουν με το χρόνο

Οι καπνισμένες μας φωνές
Πότε τους θα στεγνώσουν
Κι πεινασμένες μας χαρες
Που περιμενουν σε σειρες
Ποτε θα μας φορτώσουν

Ποτε αυτό το βουητό
Θα το ακουμε ωραια
Σαν άπειρο κυνηγητό
Που κανει το κορμι κυρτό
Και τη γροθια σημαία

Ποτε οι ανασες μου θα βρουν
Εκεινες του καιρού μου
Απ του παιδιου κλεφτά να βγουν
Και φανερα μεσα να μπουν
Στα σκέτα του μυαλού μου

Τρίτη 2 Ιουνίου 2015

τα τσιγαρα

τσιγαρα που κλέβουν το χρονο
τσιγαρα μικρες μου κραυγες
στη σούμα που κανω οι χαρες
παντα μου βρίσκουνε πόνο

τσιγαρα που χρονια δαγκώνουν
τσιγάρα σε χερι κουτσό
το ψεμα κρατάνε ζεστό
και παντα το αποθεώνουν

τσιγαρα του δρομου παρέα
τσιγαρα αγκαζέ στο κορμί
ένσημα μία ζωή
στο πρωι μου κολλάνε βαρέα

τσιγαρα σκάρτες αγάπες
τσιγαρα σχολης εργατών
φυσάνε στη διαπασών
για μενα εμβατήρια απάτες

τσιγάρα σαν αδεια πακέτα
τσιγαρα σα διάολος σωστός
το ματι μου κλείνει ο θεος
και ΄κεινος τσιγάρα εχει τέτοια