αταξικοί καημοι μου

Πίνω αέρα πλαστικό
Και γέλιο εχω πρησμένο
Κορμάκι εχω αστικό
Και στη καρδια ένα φρένο

Είναι η σιωπη μου καθαρή
Εν τάξη η ζωη μου
Και στη σειρα κάθε πρωί
Οι αταξικοί καημοι μου

Στη πρίζα εχω τη χαρα
Συνταξιούχα  ζόρια
Και εχω μεσα μου βαθιά
Μια ασπρη στενοχώρια

Μπαλώνω χρονια τη ψυχη
Μη μου ζηταει ρεστα
Κι ετσι δεν εχω διαρροή
Σε φαουλ μανιφέστα