οι παλιατσοι μου

Βγαινουν οι παλιατσοι μου

Μεσα απ τα λαγουμια

Με βρωμικες σημαιες

Και γιορτινα κοστουμια

Σαν διαολοι πυρριχιοι

Μ ανασα από βενζινη

Ξηλωνουνε τους ουρανους

Κι αρχηζουν το γιαγκινι

Στο αστρο της μιζεριας μου

Άλλο πια δεν φλογιεμαι

Μπαινω μες το αιδοιο μου

Και μηδενογεννιεμαι\\

παλιατσος γινομαι και εγω

μεσα απ τη κραυγη τους

χορευω με το πτωμα μου

και φλεγομαι μαζι τους

πινω αερα μπολικο

με λυσσα αγιασμενο

και ξεκινω το φασισμο

να βρω τον γαμημενο

.

των 10 mg

με ριζωμένο ικτερο
απο γεννησιμιού μου
κυκλοφορώ μες το κλουβι
κi ολοι τους με κοιταν
με θελουν παντα ημερο
κι αν παω να αγριεψω
μια γκιλοτινα μου χορηγούν
των 10 mg

οι ερωτες μου φθισικοι
βηχουν και με ξερνανε
κι αφεντες χαριεντιζονται
σαν αγρια σκυλια
κι αν παω το σουλουπι μου
πανω να το σηκωσω
με το στανιο μου κανουνε
ενέσιμα κελια

μα εχω ενα κοσμο μικρο
που χωραει η χαρα μου
και φτυνει απο πανω μου
τη μαυρη τους θηλιά
που γουργουριζει στο λαιμο
απο τα 7 μου
μα μεσα εδω στο παγο μου
καιω σαν φωτια

ειμαι σκλαβος αγενης

περπαταω μες τη πολη γυμνος
ειμαι σκλαβος αγενης απρεπώς
μου πετουν αποφαγια και μου ριχνουν σκοταδια
μα εγω ειμαι απο φως

τραγουδαω στης φωτιας τη βροχη
σαν ναπαλμ που σου καιει τη ψυχη
με φωναζουν παλιατσο και κοιταν αν θα κλαψω
μα δεν ξερουν πως ειμαι γιορτη

ξεδιψαω και χορταίνω δροσια
στη σκια που μου κανει η φωτια
κι σοι λεν θα με καψει λεω δεν ειμαι λαμψη
αλλα εγω ειμαι η φωτια

Κι αντι για ολοι αφεντικοι

είναι το κρυο μας βαρυ Και λασπωμένοι οι δρομοι

Πώς να ζεστανεις το κορμι Και να λυθούν οι ωμοι

Ετσι κι αποφασίσαμε χωριο για να καμούμε

Για το βουνο κινήσαμε μεσα του να χωθουμε

Αλλα ο καθενας εβλεπε τον άλλο για εργατη

Κι ετσι το συμφωνήσατε ‘’ξενο για επιστατη’’

Χρονια βαρουμε το βουνο χρονια το πελεκαμε

Αλλα δεν βλεπουμε χωριο μοναχα πως γερναμε

Την ιστορια τουτη εδώ μεσα εχω καρφωμενη

Σαν σταξει σκύβω για να πιω το νοημα που βγαινει

‘’δικο μας είναι το γιαπί

Δικο μας το μεδούλι

Κι αντι για ολοι αφεντικοι

Γιναμε ολοι δουλοι’’   .

Εχω ένα δακρυ μεσα σε κάθε ματι

Εχω ένα δακρυ μεσα σε κάθε ματι

Μια με κοιτάζει μία με προσπερνα

Και μια κλαει σαν μια βριχη απ αλατι

Με πλημμυρίζει με ομορφη φωτια

Εχω ένα δακρυ μεσα σε κάθε ματι

Μια με δροσιζει  μια μου γελα

Και μια αλλαζει γυριζει σαν αγκαθι

Μεσα στο ματι και με τρυπα

Εχω ένα δακρυ μεσα σε κάθε ματι

Μια μ ασχημαινει μια με γερνά

Μία ανοιγει και σκίζεται στα δυο

Σαν το αιδοιο και με γεννα  .