Σκαλωσιες από σκιες
Και μια εύφορη πληγη
Είναι πανω μου οι μερες, με γλεντανε απ την αρχη
Σαν γεννηθηκα μ ανοιξαν, μου φορεσαν μπαταριες
Κι από πανω από τη κουνια με ταιζαν εταιρίες
Βρωμικα πιρουνια μου χουν δωσει για να τρωγω
Και μια αυτοσχέδια ζωη μεσα σε ένα μπογο
Λακουβες για να χωνομαι, ψυχη ολο συνάχι
Κι όταν κοιταζω ουρανο να βλεπω ένα στομαχι
Στις τραπεζες μου ειπαν τη ζωη να καταθετω
Και ησυχος να ειμαι ,να την εβγαλω φετο
Μα οσο κι αν προσπαθησα να βγει η γαμημένη
Στις φλεβες η πατριδα σας, βελονα βιδωμένη 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου