Έγινα συλλαβή σ ένα κομμάτι ιδέας
Χώθηκα στη αυλή σαν χαραυγή
Στη Γένοβα είμαι θαμμένος με μια πέτρα στο χέρι
Με μια άσπρη φανέλα και μαύρη οργή
Ο δρόμος σας στρωτός είναι και γω η λακκούβα
Έχετε μυρωδιά μιας κλούβιας ζωής
Απ του θεού το στόμα όταν νύχτα ξέρναει
.. στα λυσσακά του μέσα εμείς
Τραλαραλαρί με μια πέτρα στο χέρι
Τραλαραλάρα και ανθό στη καρδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου