θα ελαφρύνω

Απ του κεφαλιού μου του ξερου

βγαίνουνε εικονες που ουρλιάζουν

και από τα σάλια του μυαλου

πνίγονται οι σκεψεις κι αηδιάζουν

μες το στομα μου ειμαι εγω

χρονια προσπαθω να με ξερασω

μηπως κι ετσι τοτε καταπιώ

οτι θυμηθώ πριν το ξεχασω  

είναι η αληθεια μου μιση

ανεργη χωρις να κανει κοπο

ετσι την ταιζω  με σιωπη

κι έρχεται χαρουμενη στο κολπο

μεγάλωσα και εγινα παιδι

γιατι από παιδι ημουν μεγαλος

μα τωρα θα ελαφρύνω το κορμι

από αυτό το γαμημένο βαρος