σαν μ ειχατε νεκρο

το ακριβο κουστουμι μου
και ολα τα κουσουρια μου
φοραω και βουταω ψηλα απ τον ουρανο
και πεφτω μπρος στα ματια σας
γυρεύοντας τα χαδια σας
εκεινα που μου δίνατε σαν μ ειχατε νεκρο

το κοκκινο καπελο μου
το ομορφο το γελιο μου
φοραω και βουταω ψηλα απ τον ουρανο
και πεφτω μπρος στα ποδια σας
γυρευοντας τα λογια σας
εκεινα που μου λεγατε σαν μ ειχατε νεκρο

θα βργ απ το τελαρο μου
θα στριψω το τσιγαρο μου
και διπλα σας θα κατσω με χαρα
και ναι θα ερθω διπλα σας
να πιω ολη τη πικρα σας
και υστερα ολόκληρος θα γινω  μια φωτια

σου ζητησα να πιω απ τη δικη σου λύσσα

σου ζητησα να πιω
απ τη δικη σου λύσσα
και εσυ ηρθες με κερασες
ενα ποτηρι διψα

μου ειπες πως ποτε
δεν πρεπει να χορτασω
αν θελω τουτο το ντουνια
ολον να τον χαλασω

σου ζητησα να δω
απ τα δικα σου ματια
και εσυ ηρθες μου τα ΄βγαλες
και τα ΄κανες κομμάτια

μου ειπες πως ποτε
δεν πρεπει να χορτασω
αν θελω τουτο το ντουνια
ολον να τον χαλασω

μεχρι η φωτια μεχρι να γεμισει η ψυχη

ελα παμε ορθοι να πεσουμε απο πανω
σ΄αυτη τη πολη μεσα που μας εχει για αλαργιους
και παμε με χαρα
παμε με χαρα
παμε να γεμισουμε τους αδειους

ελα παμε ορθιοι να πέσουμε με φορα
σ΄αυτη τη πολη μεσα στήνοντας λαιμητόμους
και παμε με χαρα
παμε με χαρα
παμε να γεμισουμε τους δρομους

ελα παμε ορθιοι να πεσουμε γελώντας
σ΄αυτη τη πολη μεσα σα γελαστη βροχη
μεσα στη φωτια
μεχρι η φωτια
μεχρι να γεμισει η ψυχη

Ειναι η ανασα μου που πόλεμο βρωμάει

ελα για πλησιασε
και κανε πως μ αγγιζεις
να δεις με λυσσα τι ν αυτο
που πανω σου χυμαει
πλησιασε το στομα μου
και πες μου τι μυριζεις
ειναι η ανασα μου
που πολεμο βρωμαει

ελα για πλησιασε
και πεξτο μου ηγετης
να δεις με λυσσα τι ν αυτο
που θα ρθει να σ αρπαξει
πλησιασε τα ματια μου
πες μου μεσα τι βλεπεις
ειναι η φωτια
που ρχεται να σε καψει

ελα για πλησιασε
ελα εδω κοντα μου
να δεις τι λυσσα ειν αυτη
ποια τρελα ολο με πιανει
πλησιασε με πιο κοντα
ακους εδω βαθια μου ;
η αναγκη μου για ομορφια
αυτη θα σε ξεκανει

η σαπια μας γαλερα

καθε πρωι ολοι ορθιοι
και στη σειρα βαλμένοι
ακομα κι ανασες στοιχισμένες στη σειρα
σε μια μερια οι αμοιροι 
στην αλλοι οι χαμενοι
μπουκιες να μας ταιζουνε με πικρα και βρωμια

πνιγόμαστε υπεροχα
εδω χωρις αερα
το μονο πια που κανουμε ν αλλαζουμε μερια
καινουρια εχουμε κουπια
στη σαπια μας γαλερα
μα εμεις ψηλα κοιτάζοντας λεμε πιο δυνατα 

πνιγομαστε υπεροχα
δεν εχουμε αερα
καινουρια εχουμε κουπια
στη σαπια μας γαλερα
μ αυτα τυπες ανοιγουμε
να πιουμε λιγο αερα
στο πατο για να φτασουμε
μαζι με σας παρεα

σαν γελαστο γουρουνι

δεν ξερω πια τι επαθα
και παω με τα νερα σας
και ολο με γλυκολογα
γεμιζω τα αυτια σας

δεν ξερω πια τι επαθα
ξεχασα να θυμαμαι
μες τη γωνια μου καθομαι 
και ήσυχα φοβαμαι 

εκει οπου περπαταγα αναμεσα σας ισιος
μου φαινεται πως σκονταψα και εχασα το μισος

δεν ξερω πια τι επαθα
κι οργη που εχει παει
που παντα ηταν αχορταγη
κι ελεγε πως πειναει

δεν ξερω πια τι επαθα
κι πεινα μ εχει αφησει
που παντα ηταν μεσα μου 
κι ελεγα δεν θα σβησει

και τωρα μονος γδέρνομαι γελώντας με καμαρι
απλώνομαι στα ποδια σας κανοντας το τομαρι

δεν ξερω πια τι επαθα
και παω με τα νερα σας
ρυακια με γλυκολογα
γεμιζω τα αυτια σας

δεν ξερω πια τι επαθα
εγω που οταν διψουσα
πηγαινα ισια στη φωτια
και μεσα της βουτουσα

και τωρα παω και στέκομαι χτυπώντας το κουδουνι 
μπρος στο σφαγειο ετοιμος σαν γελαστο γουρουνι

τη φρικη μας να φαμε

ελα να καθίσουμε σφιχτα αγκαλιασμένοι
να κανουμε ο ενας πως τον αλλο αγαπαμε
κι αμα δεν χορτασουμε κι μαστε πεινασμενοι
να βαλουμε στο πιατο τη φρικη μας να φαμε

ελα να γελασουμε ο ενας με τον αλλο
να βγαλουμε τα δοντια μας κι απλα να φιληθούμε
και υστερα το γελιο μας να στειλουμε στο διαλο
μεσα σε μια μολοτοφ να μπουμε να καουμε

μου λες πως παρανόησα κι αρχιζω να τα χανω
λυπαμαι αλλα μονο αυτο ξερω καλα να κανω
πως γραφω σαν φρενοβλαβής κι αναποδα γελαω
μα μονο ετσι Αργυρω ξερω να σ αγαπαω

ελα να καθίσουμε σφιχτα αγκαλιασμένοι
να κανουμε ο ενας πως τον αλλο αγαπαμε
κι αμα δεν χορτασουμε κι μαστε πεινασμενοι
να βαλουμε στο πιατο τη φρικη μας να φαμε

στέκομαι ακίνητος σαν ημερο θεριο

τρεχω πιο αργα και απο στάσιμο νερο

οτι με κυνηγά να τρεξει- να ΄ρθει να με φτασει

στέκομαι ακίνητος σαν ημερο θεριο

μα η τυχη μου λαχανιασε κι ακομα να με πιασει   

στη μεση της πλατειας περιμενω για να δω

οτι αγαπω, να ΄ρθει να με πονεσει

στέκομαι ακίνητος σαν ημερο θεριο

μα που στο διαλο ειν΄η φωτια επανω μου να πεσει

καθομαι οκλαδον και δεν αρχιζω το χορο

να ερθει οτι μίσησα και να με ρεζιλεψει

στέκομαι ακίνητος σαν ημερο θεριο

καμια γιορτη δεν ερχεται μαζι μου να χορεψει

παλιο

σαν πολη που΄ναι διχως εραστες

μ εναν ουρανο γεματο απο κρυο

με χαλασμενες μικρες χαραυγες

κι ολοι οι δρομοι γεματοι αντιο

ισια παω - στη φωτια πανω να τρεξω

οτι αγαπαω- μεσα μου να μαζεψω

ολα να τα καψω- σε μιαν ανασα

μηπως αναψω- τη καρδια μου τη παλιατσα

τρεκλιζω στο σκοταδι μου απο το πρωι

δεν ξερω πιο δρομο πρεπει για να παρω

μια ρουφηξιά- ολη μου η ζωη

σαν δανεικο- μισο τσιγαρο

ατιτλο

εβγαλα τα χερια μου και φορεσα φτερα

και πανω απ το γκρεμο μου, πηγα για να πεταξω

να παρω απ το πατο του - ολα μου τα φιλια

στα χειλη μου ξανα παλι επανω ν ανεβάσω

στα δοντια μου τα εφερα τους εβαλα φωτια 

τα γεμισα χαμογελα ξανα να μη πεινασω

με τάισα αγαπες -και παω με χαρα

πανω απο τη πολη -ολες να τις ξερασω  

εβγαλα τα ποδια μου και φορεσα κουπια

και ορμησα στη θαλασσα εγω να τη δαμασω

να παρω απ τα κυματα - πισω μου τη καρδια

που αφησα επιτηδες, μηπως ετσι τη χασω

στα χερια μου τα εφερα μα τωρα εχω φτερα

ποτε δεν τα καταφερε κανενα να τη πιασει

τη φορτοσα στη πλατη μου - πεταξα ξανα

και πανω στα κεφαλια σας την πεταξα να σπασει

εβγαλα τα ματια μου και φορεσα γιορτες

και βουτηξα πιο μεσα μου να δω αν θα με σωσω

να δω αυτο το ονειρο που κανω καθε χθες

μαζι του επιτελους μηπως και ανταμωσω 

το εφερα στα ποδια μου μ αυτα εχουν κουπια

κι ετσι ποτε δεν μπορεσα μαζι του να βαδισω

το κλότσησα το εσπασα το πεταξα ψηλα

να πεσει ετσι πανω σας κι ολους να σας βρωμισει

ειναι η ανασα μου που πολεμο μυρίζει

ελα για πλησιασε και κανε πως μ αγγιζεις

να δεις με λυσσα τι ΄ν΄αυτο που πανω σου χυμαει 

πλησιασε το στομα μου και πες μου τι μυριζεις

ειναι η ανασα μου 

που πολεμο μυρίζει

ελα για πλησιασε και παιξτο μου ηγετης

να δεις με λυσσα τι ΄ν΄αυτο που θα ΄ρθει να σ΄αρπάξει

πλησίασε τα ματια μου, πες μου μεσα τι βλεπεις

ειναι η φωτια  

που ΄ρχεται να σε καψει

ελα για πλησιασε ελα εδω κοντα μου

να δεις τι λυσσα ειν΄αυτη, ποια τρελα ολο με πιανει

πλησιασε με πιο κοντα, ακους εδω βαθια μου ;

η αναγκη μου για ομορφια

αυτη θα σε ξεκανει

να πεσουμε γελώντας

ελα παμε ορθοι να πεσουμε απο πανω

σ΄αυτη τη πολη μεσα που μας εχει για αλαργιους

και παμε με χαρα

παμε με χαρα

παμε να γεμισουμε τους αδειους

ελα παμε ορθιοι να πέσουμε με φορα

σ΄αυτη τη πολη μεσα στηνοντας λαιμητόμους

και παμε με χαρα

παμε με χαρα

παμε να γεμισουμε τους δρομους

ελα παμε ορθιοι να πεσουμε γελώντας

σ΄αυτη τη πολη μεσα σα γελαστη βροχη

μεσα στη φωτια

μεχρι η φωτια

μεχρι να γεμισει η ψυχη

εχω μεσα μου μια χαλασμενη θλιψη

κυλά και μεγαλωνει σα σβολος απο χωμα

γελα και καμαρωνει που αυτη μπορει ακομα

ψαχνω να με βρω που διαολο μ΄εχει κρυψει

σας λεω εχω μεσα μου μια χαλασμενη θλιψη

μεθα και δραπετεύει απο χαρα γεμιζει

γλεντα κι ολο χορευει κι ολοκληρη ανεμίζει

επανω μου με φορα ερχεται να με πνιξει 

σας λεω εχω μεσα μου μια χαλασμένη θλιψη 

τολμα οτι δεν τόλμησα σα λύκος που δαγκώνει

ρουφα οτι δεν μπορεσα απ΄οτι με πληγωνει

κι ΄μαι τοσο χαρούμενος που αν φυγει θα μου λείψει 

σας λεω εχω μεσα μου μια χαλασμενη θλιψη

σερβίρομαι ζεστος

εϊ ολοι εσεις που με κοιτατε απο εκει πανω

και χρονια με ταΐζετε με ωραιο βιτριολι

ηρθε η νυχτα αποψε που περιμενα να κανω

εϊ το πιο ωραιο μακροβουτι μου στη πολη

μεσα να χωθω στα πιο βαθια σας θελω

και σ΄ οτι ΄χατε απο καιρο ετοιμο να με πνιξει 

να μπω να ξεριζωσω απ΄το στομα σας το γελιο

γιατι αποψε ο ουρανος, αποψε ειναι κοριτσι

να μπω να κανω εκτρωση στην άχρηστη ψυχη σας

να με χορεψω στης γιορτη σας το τ΄αθλιο ναυαγιο

και να γεμισω ως το θεο οτι για χρονια ειχα αδειο

σ΄ενα ποτηρι και να πιω την ομορφη σφαγη σας

θα ΄ρθω ντυμενος στα καλα και με τα ματια κατω

λυπαμαι που δεν εγινα ο πιο σωστος αστος

ελατε δοκιμαστε με  σας ερχομαι στο πιατο

ελατε δοκιμαστε με σερβίρομαι ζεστος

τι ΄ν΄αυτο που ξεχναει εδω κατω χαμηλα

τι ΄ν΄αυτο που με νικαει

κι ολο μεσα μου γελα

με γεμιζει μαυρο χαλι

και μου λεει κρατα γερα

τι ΄ν΄ αυτο που με ξερνάει

κι ύστερα μοσχοβολα

ολο μισος με κερναει

κι ομως λεει πως μ αγαπα 

τι ΄ν΄αυτο που με ταιζει

βρωμα, διψα, ξιπασια

κι οσο αγρια με βριζει

λογια μου πεταει γλυκα

τι ΄ν΄ αυτο που με βουταει

και στο πατο με τραβα

το γλενταει και μου λεει

κρατα τη γροθια ψηλα

τι ΄ν΄αυτο που ξεχναει 

εδω κατω χαμηλα

ειναι μια βρωμικη χαρα