Μα θα ΄ρθει η μερα που η φωτια

Βλεπω σκουπίδια από ψυχες


Να κρέμονται στο φραχτη

Κορμια χωρις να φλέγονται

Ένα κομμάτι σταχτη



Μα θα ΄ρθει η μερα που η φωτια

Θα ΄ρθει να μας ζεστάνει

Μα θα ΄ρθει η μερα που η χαρα

Μονο για μας θα φτανει



Βλέπω ελεύθερα παιδια

Σε φυλακές αλανες

Βλεπω στημενη τη ζαρια

Να χανουνε οι παντες



Μα θα ΄ρθει η μερα η φωτια

Θα ΄ρθει να μας ζεστάνει

Μα θα ΄ρθει η μερα που η χαρα

Μονο για μας θα φτανει



Τι ανασαίνει πες μου τι

Χωρις να παρει ανασα

Βαρέθηκε να πνίγεται

Άλλο η δικη μου ρατσα

στη φάτνη των χρηστών

Μια τρύπα έχω στο σβέρκο μου από γεννησιμιού μου
Να ξεφυσώ σαν φάλαινα , αέρα των Θεών
Πάντα σ΄ αυτούς προσεύχομαι κι αυτοί με αγαπανε
Έτσι μια θέση μου έκλεισαν στη φάτνη των χρηστών

Σημαίες μαυροκοκκινες από τα αυτιά μου βγαίνουν
Κι εξουσίες , τα χνώτα μου , λένε πως τους βρωμάν
Μα χρόνια τώρα κάμποσα όλη η μπουρζουαζία
Με φόρα πάνω μου έρχεται τ΄ αρχιδια και μου κλάν

Μα όπως σωστά εποίησε κι ο Παπακωσταντινου
Βρε το Θανάση εννοώ και σφόδρα συμφωνώ
Μία ομάς Αναρχικών από ροδιές και σκυλούς
Εό !! βροντοφώναξε …Γαμώ το φασισμό (*)



(*) Απαλλοτρίωση από το άσμα ΄΄ Ερώτηση Κρίσεως του Θ.Παπακωσταντινου του σιντιου του ΄΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΄΄

Αχ ! τελευταίε λευτερε - Αφιερωμένο στον Βασίλη Παλαιοκωστα

Αφιερωμένο στον Βασίλη Παλαιοκωστα

Ένας ληστής σα διάολος – που μοιάζει μαύρο φίδι
Γλιστρά στην πολιτεία μας , χωρίς κανείς να δει
Οι χωροφύλακες τον λεν , αιδοίο ή αρχιδι
Γιατί έχει κάμποσο καιρό που Τράπεζες γαμει

Ένας ληστής σα διάολος – σαν το θεο τον ιδιο
Που θέλει η ανάσα του να είναι καθαρή
Έχει καιρό ο άτιμος ένα κακό συνήθειο

Θελει να χεζει ελευθερος κι όχι σε φυλακη

Ένας ληστής σα διάολος – μεσα στην ξηρασια

Κυλαει όπως το νερο σαν δροσερη ματια

Απ τη κορφη του εκει ψηλα , γαμει την εξουσια

Βγαζει τη γλωσσα του καιρο και μας χαμογελα

Πες μας που είναι ο δρόμος σου

Που είναι η γιορτή σου

Αχ ! τελευταίε λευτερε

Και πάρε μας μαζί σου

Γίνε εσύ ο δρόμος μας

Να γίνουμε οι κραυγή σου

Αχ ! τελευταίε λευτερε

Και πάρε μας μαζί σου

Και η αθανασία μου να πάει να γαμηθεί

Πως βγαίνει από μέσα μου Θεέ μου τόση καυλα

Όταν σκεφτώ ΄΄ ανάποδα μια μέρα όλα θα ΄ρθουν΄΄

Σύντροφοι και εμενανε βάλτε μου μια μάσκα

Κι όλα τα δακρυγόνα τους να πα να γαμηθούν

Πως βγαίνει η ανάσα μου γαμω το κέρατο μου

Όταν ο γιος μου με ρωτά τι είναι η Βουλή

Σύντροφοι και εμενανε κάντε με μία πέτρα

Και η εξουσία τους να πα να γαμηθεί

Πως βγαίνει από το μυαλό η λέξη Ελευθερία

Όταν φοβάσαι ΄΄ελευθερο΄΄ κάποιοι να μη σε δουν

Σύντροφοι και εμενανε κάντε με μία σφαίρα

Κι φύλακες τους όλες να πα να γαμηθούν

Πως βγαινουνε οι μέρες μου ανάθεμα κι αν ξέρω

Σαν λεκιασμένο φόρεμα γυρναει το κορμί

Σύντροφοι και εμενανε κάντε με μια μολότοφ

Και η αθανασία μου να πάει να γαμηθεί

αναποδιες

Κει που καλοκαθομουνα

Και ημουνα σ΄ αργια

Να κάνω όλα τα ανάποδα

Μου ΄ρθε επιθυμία

Ετσι απ τα πόδια ζήτησα

Να γράψουνε βιβλίo

Κι απ τ΄ αχαμνά μου γι αλλαγή

Να γινουνε αιδοίο

Το Διάολο στο στόμα μου

Αγιόλογα να στάζει

Και κομποσκοίνι αμαρτωλό

Στα χέρια μου να βράζει

Οι γιοι μου να με βαζουνε

Όρθιο τιμωρία

Μέχρι του κύκλου για να βρω

Πoια είναι η γωνία

Και για το τέλος άφησα

Μη ξεχαστώ και τρέχω

Να ορίσω μόνο εμενανε

Να με πατώ στο σβέρκο



όλοι οι γαμημένοι άντρες

Μάσκες αν δεις στο δρόμο χωρις κεφάλι

Και τις ψυχες τους κρεμαστές από ιμάντες

Ειν οι τρελοί της νύχτας που γυρεύουν χάδι

Είμαστε εμείς … ολοι οι γαμημένοι άντρες

Φωνές αν (α)κουσεις που να βρίζουν τα θεία

Κάτι παιδάκια που το παιζουνε μάγκες

Ειν οι τρελοί της νύχτας που δεν έχουν μία

Είμαστε εμείς … ολοι οι γαμημένοι άντρες

Αν σ ακουμπησουνε κορμιά σα να΄ναι στάχτη

Που δεν κρατηθήκαν ποτε από αβάντες

Ειν οι τρελοί της νύχτας μεσα σε ένα δάκρυ

Είμαστε εμείς … όλοι οι γαμημένοι άντρες