μπαρδον ;

Μες τη ζάλη μου οι λεξεις

Τρεχουν μονες τους και παλι

Στο κεφαλι αφήνουν σκεψεις

Που δεν εχουνε κεφάλι

Μες τα σκέλια το θεο μου

Σπάω για να βρω αστερια

Μα τα σκελια βγαζουν χερια

Κι ο θεος αλλαζει σκέλια

Μες το δρομο βήματα μου

Τρεχουνε και με περνανε

Και στα ποδια μου πετανε

Βηματα που με πατανε

Ο καημος μου μες τα σπλάχνα

Ταχα κάθεται αραζει

Μου αρπάζει όμως την άχνα

Και με βράχνα την αλλάζει