η σαπια μας γαλερα

καθε πρωι ολοι ορθιοι
και στη σειρα βαλμένοι
ακομα κι ανασες στοιχισμένες στη σειρα
σε μια μερια οι αμοιροι 
στην αλλοι οι χαμενοι
μπουκιες να μας ταιζουνε με πικρα και βρωμια

πνιγόμαστε υπεροχα
εδω χωρις αερα
το μονο πια που κανουμε ν αλλαζουμε μερια
καινουρια εχουμε κουπια
στη σαπια μας γαλερα
μα εμεις ψηλα κοιτάζοντας λεμε πιο δυνατα 

πνιγομαστε υπεροχα
δεν εχουμε αερα
καινουρια εχουμε κουπια
στη σαπια μας γαλερα
μ αυτα τυπες ανοιγουμε
να πιουμε λιγο αερα
στο πατο για να φτασουμε
μαζι με σας παρεα