τι ΄ν΄αυτο που με νικαει
κι ολο μεσα μου γελα
με γεμιζει μαυρο χαλι
και μου λεει κρατα γερα
τι ΄ν΄ αυτο που με ξερνάει
κι ύστερα μοσχοβολα
ολο μισος με κερναει
κι ομως λεει πως μ αγαπα
τι ΄ν΄αυτο που με ταιζει
βρωμα, διψα, ξιπασια
κι οσο αγρια με βριζει
λογια μου πεταει γλυκα
τι ΄ν΄ αυτο που με βουταει
και στο πατο με τραβα
το γλενταει και μου λεει
κρατα τη γροθια ψηλα
τι ΄ν΄αυτο που ξεχναει
εδω κατω χαμηλα
ειναι μια βρωμικη χαρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου