σαν γελαστο γουρουνι

δεν ξερω πια τι επαθα
και παω με τα νερα σας
και ολο με γλυκολογα
γεμιζω τα αυτια σας

δεν ξερω πια τι επαθα
ξεχασα να θυμαμαι
μες τη γωνια μου καθομαι 
και ήσυχα φοβαμαι 

εκει οπου περπαταγα αναμεσα σας ισιος
μου φαινεται πως σκονταψα και εχασα το μισος

δεν ξερω πια τι επαθα
κι οργη που εχει παει
που παντα ηταν αχορταγη
κι ελεγε πως πειναει

δεν ξερω πια τι επαθα
κι πεινα μ εχει αφησει
που παντα ηταν μεσα μου 
κι ελεγα δεν θα σβησει

και τωρα μονος γδέρνομαι γελώντας με καμαρι
απλώνομαι στα ποδια σας κανοντας το τομαρι

δεν ξερω πια τι επαθα
και παω με τα νερα σας
ρυακια με γλυκολογα
γεμιζω τα αυτια σας

δεν ξερω πια τι επαθα
εγω που οταν διψουσα
πηγαινα ισια στη φωτια
και μεσα της βουτουσα

και τωρα παω και στέκομαι χτυπώντας το κουδουνι 
μπρος στο σφαγειο ετοιμος σαν γελαστο γουρουνι