σαν μ ειχατε νεκρο

το ακριβο κουστουμι μου
και ολα τα κουσουρια μου
φοραω και βουταω ψηλα απ τον ουρανο
και πεφτω μπρος στα ματια σας
γυρεύοντας τα χαδια σας
εκεινα που μου δίνατε σαν μ ειχατε νεκρο

το κοκκινο καπελο μου
το ομορφο το γελιο μου
φοραω και βουταω ψηλα απ τον ουρανο
και πεφτω μπρος στα ποδια σας
γυρευοντας τα λογια σας
εκεινα που μου λεγατε σαν μ ειχατε νεκρο

θα βργ απ το τελαρο μου
θα στριψω το τσιγαρο μου
και διπλα σας θα κατσω με χαρα
και ναι θα ερθω διπλα σας
να πιω ολη τη πικρα σας
και υστερα ολόκληρος θα γινω  μια φωτια