αχ οταν πειναγα να ΄τρωγα χωμα
στη διψα να ΄πινα ουρανο
αντι για σωμα να ΄χα αμπελωνα
και διχως προποδες να ΄μουν βουνο
μες το κεφαλι μου να ειχα μπόρα
υδατινη να ΄χα κορμοστασια
να ΄μουνα ανεμος σε κατηφορα
τα κοκκαλα μου να ηταν πλεχτα
να ημουν το τιποτα να ημουν τα παντα
να ΄μουνα το βλεμα απο αγριο σκυλι
να ΄μουνα καμπος μεσα σε μαντρα
να τρεχω ελευθερος σε φυλακη
οταν γελουσα να εβγαζα ελαφια
κι απο το κλαμα ποταμια νεκρα
αχ! να γεννιομουνα μες τα χωραφια
να με καμαρωνα στα μουλωχτα |
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου