κουρελου

φιλε ετουτη τη ζωη την εχω σαν πεθανω για να της ριξω ενα κορμι και μιά ψυχη απο πανω φιλε ετουτη τη ζωη φοραω σαν ξυπνησω πλαγιαζω ορθιος το πρωϊ για να την περπατησω φιλε ετουτη τη ζωη την εχω σαν φοβαμαι καλα διπλωσει στο κορμι μαζι της να κοιμαμαι μαγκα μου τουτη τη ζωη για κουρελου την εχω την ριχνω πανω μου διπλή το κρυο της να αντέχω