εγω

κεφαλι παραθυρι κι αλλοκοτα πνευμονια 40 τοσα χρονια κουσουρι κουβαλω κοιμαμαι σαν σταγονα ξυπναω και ανθιζω το χρονο ξεψειριζω ριμαρω οτι αγαπω καημοι παραφυλανε και ποσους θα περασω α'ι'ντε να γερασω μαζι με την κυρα γυναικα στα παιδια ανοιξε παραθυρια χεσε τα φροντιστηρια και ριξτα στην πυρα μη με εξοριζεις λαθος και να κανω καμια φορα τα χανω βοηθαμε το φτωχο μη με παρεξηγησεις κουσουρια κουβαλαω κι ισως παραπαταω μα ξερω ν' αγαπω