διχως

ενας λαβυρινθος αποψε οι καημοι μα ακρη δεν εχει το κουβαρι νιωθω σαν δαιμονας που τρεχει να κρυφτει μεσα σε ενα αγγελικο κουφαρι διχως ψυχη αποψε θα ' μαι τυχερος αν θα τη βγαλω για μια ωρα ειναι ο σταυρος μου εγω τοσο γυμνος κι ο Γολγοθας μου μια αγρια κατηφορα σαν σουπα ο θανατος σερβιρεται ζεστος και ΄συ ζητας λιγακι ακομα αποψε εμεινε ο ουρανος κλειστος και ψοφιοι αγγελοι γεμησανε το χωμα ομφαλιο λωρο εχω μεταλικο που ΄ναι η ρωγμη για να τον σπασω ζωη σε λογου μου θα κατσω να μου πω και το τσογλανι που ΄χω μεσα θα χορτασω