η καταρα που χω παντα να γελαω

καθε μερα που περνάει
ενα πραγμα με κραταει
ορθιος να περπαταω
ειναι η καταρα που χω παντα να γελαω

ενα πραγμα μ αλαφραίνει
σαν ο πονος δεν χορταινει
οταν μεσα του βουταω
ειναι η καταρα που χω παντα να γελαω

σαν η λυπη με διψαει
ενα πραγμα με κραταει
με αυτη την ξεγελαω
ειναι η καταρα που χω παντα να γελαω

ενα πραγμα με γλυτωνει
η φρικη μου οταν μεγαλωνει
η καταρα να γελαω
και μονο με εμενα σαν θηριο να γλενταω