των παλιάτσων ο χορος

ειναι καπου ενας κρυφος ενας καμένος ουρανος
γεματο πρίγκιπες νεράιδες κι αητους
χωρις παραδεισο γλυκο χωρις αερα και θεο
που ολοι χορευουνε εχω...των παλιάτσων το χορο

εδω δεν εχει μοναξια κι ολοι ανασαίνουνε βαθια
για να μπορεσουν να κρατησουνε ενος λεπτου κραυγη
να σπασουν ολοι οι ουρανοι να τρυπηθει καθε κελι
να ακουστει μεχρι κι εκει... των παλιατσων η σιωπη

 κι αν βαρεθουνε το χορο και κατεβουνε απο δω
θα ρθουν με φορα και θα σκασουν στη δικια μας την αυλη
θα πεσουν πανω μας μ ορμη κι ετσι απλα για μια στιγμη
θα σκασει μεσα μας βαθια... των παλιατσων η φωτια