ο φασισμός κουσούρι

Μες τα ονειρα κοιμασαι
Που και που όμως θυμάσαι
Να ξυπνήσεις πατριωτης
Σε σικε πραγματικοτης

Το κλουβί σου κανουν πάσα

Στην αιωνια τους φάρσα

Τρως με όρεξη και λοξα

Τη μπαγιάτικη τους δοξα

Τίποτα πια δε σε πιανει
Μηχανη σε εχουν κανει
Με χαμογελο πρησμένο
Σε ΄χουνε βαλσαμωμένο

Τους καημους σου εχεις σε βάρδια

Και ας είναι πια γομάρια

Αλλα τι να περιμένεις

Πριν το θανατο πεθαίνεις

Λιγος ανθρωπος, κουρέλι
Αποδείχτηκες εντελει
Σου ΄χει μεινει πια η μούρη
Και ο φασισμός κουσούρι