Ο ξένος

Ο ξενος που ΄χω μεσα μου

Ποτε του δεν γελαει

Καθεται φρόνιμος - σκυφτος

Ουτε που τραγουδαει

Δεν μου ζηταει ποτε φωτια

Οσο και αν κρυωνει

Και το κορμι του, στη καρδια

Καμια φορα ξαπλωνει

Δεν θελει αγαπη ουτε ουρανο

Ουτε ότι λαχταραει

Μπορει να φταιω και εγω

Για όλα οσα τραβαει

Μπορει να φταιω και εγω

Για όλα οσα τραβαει

Που ολους τους πονους μου, πετω

Σ εκεινον να τους φαει