Δεν εχω γλώσσα ολες μου τις λεξεις μου ν αφησω
Κι αυτές πηγαν στριμώχτηκαν και εγιναν στραβές
Με γρατζουνανε με ποναν και πανε με σκισουν
Ετσι Βγαζω τα νυχια τους και γινονται κραυγες
Δεν εχω λογια ολοκληρα το πονο μου να γραψω
Κι αυτος πηγε στριμωχθηκε και εγινε βουβος
Και πριν προλαβει μεσα μου, όλα μου να τα φαει
Του εβγαλα τα δοντια του μα εγινε θυμος
Δεν φυλλα τη καρδια ολη να τη τυλιξω
Κι αυτή μεσα απλωθηκε και εμεινε γυμνη
Κι αν φαίνονται τα παντα της, ντρέπεται εσένα
Ετσι βγαζω τα ντερτια της και μενει αδειανη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου