Έμμα Γκόλντμαν:
«Δε γνωρίζω πόσοι από σας έχουν διαβάσει το θαυμάσιο πεζοτράγουδο του Γκόρκι που λέγεται Το Φίδι και το Γεράκι.
Το φίδι δε μπορεί να καταλάβει το γεράκι. «Γιατί δεν ξεκουράζεσαι εδώ στα σκοτεινά, στην όμορφη, γλιστερή υγρασία;» ρωτάει το φίδι. «Γιατί πετάς στους ουρανούς; Δε ξέρεις τους κινδύνους που παραμονεύουν εκεί, τη βία και την καταιγίδα που σε περιμένουν, το όπλο του κυνηγού που θα σε γκρεμίσει και θα καταστρέψει τη ζωή σου;»
Αλλά το γεράκι δεν έδειξε προσοχή. Άπλωσε τις φτερούγες του και πετάχτηκε στους αιθέρες, το θριαμβευτικό τραγούδι του ακούστηκε να αντηχεί στους ουρανούς.
Μια μέρα το γεράκι γκρεμίστηκε, το αίμα του ανάβλυζε από την καρδιά του και το φίδι του είπε «Ανόητε σε προειδοποίησα, σου είπα να μείνεις εκεί όπου ήμουν, στα σκοτεινά, στην όμορφη, ζεστή υγρασία όπου κανένας δεν μπορούσε να σε βρει και να σε βλάψει…». Αλλά με την τελευταία του πνοή το γεράκι απάντησε «Έχω πετάξει στους αιθέρες, έχω ανέβει σε ύψη ιλιγγιώδη, έχω αντικρίσει το φως, έχω ζήσει, έχω ζήσει!»
Το φίδι και το Γεράκι
Φίδι που σέρνει το κορμί του, Γέρακα βλέπει να πετά
Κι γλώσσα η διχαλωτή του, από το στόμα τον ρωτά
«Γεράκι για δεν ξαποσταίνεις, ψηλά τι θέλεις να πετάς
και τα φτερά σου όλο βαραίνεις, τους κυνηγούς μην αψηφάς.
Γι αυτό και γείρε προς τα κάτω, έλα εδώ στα χαμηλά
ελα εδώ στο μαύρο πάτο, που ναι ζεστά και σκοτεινά»
Μα όπως φύσαγαν οι αέρες, ο Γέρακας χαμογελά
Απλώνεται μες τους αιθέρες, κι αρχίζει για να τραγουδα
Μια μέρα όμως, να σου χάμω μ αίμα ποτάμι απ τη καρδιά
Ο Γέρακας από τα πάνω, να είναι τώρα χαμηλά
«Στο πα πως σφαίρα θα σε κάψει» του λέει το φίδι στο αφτί
«Κανεις δεν θα σε ειχε βλάψει, στα σκοτεινά αν είχες ΄ρθει»
Την τελευταία αναπνοή του, ο Γέρακας καλά μετρά
Γυρνά ψηλά την κεφαλή του, στο ερπετό και απαντά
«Έχω πετάξει στους αιθέρες , πιο πάνω κι από τους θεούς
Μ έχουνε πλύνει οι αγέρες, κι έχω χορτάσει τους καιρούς
Το φως του ηλίου έχω αντικρύσει, έχω ζήσει – έχω ζήσει
Έχω ζήσει – έχω ζήσει - έχω ζήσει»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου