Το τελευταίο κεφάλι

 Φοράω Το τελευταίο _κεφάλι που μένει 

Και έρχομαι επάνω σου να πέσω με ορμή 

Να σπάσει μπρος στά στα πόδια σου, να βγουν έξω οι θλιμμένοι

που κρύβω, χρόνια μέσα μου, αυτοί οι εαυτοί 

φοράω Το τελευταίο_ κεφάλι που μου μένει και το γεμίζω ολόκληρο με μια αναπνοή 

Για να φωνάξει δυνατά αυτό που με σωπαίνει και στάχτη μπρος τα πόδια σου,  να γίνει πριν καεί 

φοράω Το τελευταίο -κεφάλι που μου μένει και το αφήνω Μόνο του, μόνο για μία στιγμή να ' ρθει μπροστα στα πόδια σου να αρχίσει να γλυκαίνει 

την πίκρα, χρόνια μέσα της, που με έχει καταπιεί 

φοράω Το τελευταίο_ κεφάλι που μου μένει και εκεί μπροστά στα πόδια σου έρχομαι να το σπάσω 

η πείνα που 'χω μέσα μου να πάψει να χορταίνει 

κι έτσι, εγώ εσένανε,  ποτέ μου μη χορτάσω