ο γκρεμος μου

μες τα τσιγαρα η ψυχη παιζει τη καρμανιολα
καει απο μεσα το κορμι με λεξεις φλογοβολα
στεκει μπροστα μου σα Γκρεμος και μου φωναζει σπρωξε
μυριζει μεχρι κι ο θεος πως καιγομαι αποψε

τα φοβισμενα μου φτερα αποψε θα αφησω 
θα κανω το κορμι ζαριά στη τζοχα να το ριξω
θα παω πανω απ το Γκρεμο εγω για να του δειξω
θα του ανοιξω το λαιμο και μεσα του θα ορμήξω

κουβαλησα ολη τη χαρα με βρωμικα καλαθια 
και τωρα γεμισε η καρδια με γλιτσα και αγκαθια
γι αυτο ψηλα στον ουρανο θα ανεβω και θα πεσω
με φόρα μεσα στο γκρεμο να παψω να μ αρεσω