ορμαω στη πολη

Ξυπνω το πρωι και εξω κοιταζω
Βλεπω τη πολη να 'ναι σκοτεινη
Γεματη με μπατσους, χαφιεδες, ρουφιανους
Κι ολοι να ειμαστε ενα κλουβι

Βαζω τη μασκα μου και κατεβαινω
Και στα μπουκαλια μου φοραω στουπι
Ετσι κι αλλιως μεσα της αργοπεθαινω
Πεφτω επανω της και οπου βγει