οι πληγες

Πληγες που ανοιγουν

Και γινονται πορτες

Μεσα τους μπαινεις

Κι αρχιζεις τις βολτες

Με ξυλοποδαρα

Και γυαλινη ζαλη

Κι οπου σε παει κι οπου σε βγαλει.

Γελια στα χερια

Βαζεις για δωρα

Και τρεχεις επανω τους

Σαν κατηφορα

Τα παντα σου πονταρε

Σε ένα ζαρι

Κι οπου σε παει κι που σε βγαλει