Κοσμοι πολλοι / για εναν μονο ανθρωπο

Κοσμοι πολλοι / για εναν μονο ανθρωπο
σαν πυρετός που επιασε / και μαλιστα Ιουλη
παει και ντουμπλάρει η ζωη / σε μια σκηνη το θανατο
ο Μαρξ κανει τον Βεελζεβούλ / κι ο Στάλιν τον Χριστουλη

Κούφια φορέματα / κι ανθρώποι σαν μια γκαφα
ειναι ο καθενας τους κανεις / και ο κανεις τους ρολοι
απλα στη λεξη θάνατος / λείπει μπροστα το Άλφα
στη Δαφνη ο Λαμπρος τ΄ αφησε / για να το βρουμε ολοι

Σαν αδειες τσέπες πια / γυρίζουνε οι πόλεις
και η κραυγη κρυφοκοιτα / πισω απο τις γρυλιες
μπορει να ΄ναι μπαγιατικη / μα ο ανεμος καριολης
τον Μπαστερ Κιτον βαλαμε / να σας κραταει τσιλιες

Κοσμοι πολλοι / μα δεν χωρανε δυο
σωρο μπουκαλια διάττοντες / ζεσταίνουνε το δρομο
οσοι πεινανε αυτιστικα / στεινουν λαμπρό σαγειο
μα τα σκυλια ανάπηρα /... αντέχουμε στο φονο