Τις χαραμάδες γέμισε με το δικό μου σώμa
Από τον φόβο πλύνε με , να δω αν ποναω ακόμα
Μες τη φωτιά σου ρίξε με , μέσα στο πάτο της θράκας
Για να δω αν θα καεί … ο μέσα μου μαλάκας
Τις τρύπιες τρύπες μου άσε, να τις γεμίσω με σκόνη
Με σκουριασμένες κουρτίνες , να σου σκεπάσω τη πόλη
Κι όταν ξαπλώνω μαζί σου, σαν με κοιταει ο χρόνος
Να του λέω ΓΑΜΗΣΟΥ… δεν είμαι πια μόνος
Σ΄ αυτό το τσίρκο που ζούμε , οι γιοι μας είναι ακροβάτες
Στο Παράδεισο μέσα , θα μπουνε ως παραβάτες
Θα πασαλείβουν Θεούς , σε γαμημένες εξέδρες
Και θα καίνε ΑΚΟΥΣ ?... της εξουσίας πλασιέδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου