''παρθεναγωγειο Θεων'

Σ΄ενα υπογειο ρετιρέ θα παω για να μεινω
να φτιαξω ονειροτεκέ μεσα του να θαφτώ
κι οταν θα γινω διάολος-την παρθενιά σαν χάσω
σε ''Παρθεναγωγείο Θεών΄΄ θα παω να αγιάσω
Ενα γεματο τίποτα και ενα αδειο όλα
γυρνανε σαν τον κυκλωπα και ΄γω ειμ΄ο ΄΄κανεις''
δύο κορμια σε μια ψυχη, την κοβουν τη μοιραζουν
μα δεν καταλαβα ποτε πως και τα δυό σου μοιαζουν
Αφραγκος παλι ο καημος δακρυα μου ζηταει
μα ΄ναι η σκιά μου απο φως και το κορμι σκοτάδι
γκρεμιζω τα τσιγαρα μου και μπαίνω στο πακέτο
και πίνω τον καφε γλυκό και τον καιρό μου σκέτο