Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Ιστοριες γι' αγιους

.
Πως σκουριαζουνε για πες μου οι αγγέλοι πως σκουριαζουνε μες του θεου την τσέπη
πως σκουριαζουνε τα ''θελω΄΄και τα ''πρεπει'' Θεοι και άνθρωποι πως γιναμε αγέλη





Βρώμικος ειναι ο ουρανός μου αποψε λεω με δάκρυα να κάτσω να τον πλύνω
με πενιές μηπως τον απαλύνω κράτα τα φτερά και το κορμί σου διώξε





Ειν΄ ωραιος βρε ο δρομος που τραβάω η ψυχη καλα με εχει δασκαλέψει
σαν τσογλάνι τα φτερα μου σας πετάω και αφηνω το κορμι μου για να τρεξει





πες μου πως σκουριαζουν τα πνευμόνια πως ολόκληρο το συμπαν μου φταρώνει
Μαγιακόβσκι βράζω έρωτες κι αηδόνια να τα πιει η ψυχή μου που ματώνει





Στη στεριά των ουρανών θα πα΄ ν΄αράξωα νασαίνοντας τσιγάρα με ομοίους
θα γυρίσω μέσα μου για να σε ψαξω λέγοντας σου Ιστορίες για αγίους

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου