Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Με κάτι τέτοια η ζωή δεν καυλώνει

Στα πόδια κολλάει και πάλι ο δρόμος Σαν τρέλα που τρέχει , σε γδέρνει ο χρόνος Γυρνάς ανάποδα να πέσει η ψυχή σου Κανένα φωνήεν δεν έχει η κραυγή σου
Ισόβιοι μαλακές οι δυό σου ανάσες Του θεούλη αντέχουν τις άσχημες φάρσες Σε ζουν τόσα χρόνια .. ρε μαλάκα αλήτηΚαι παίρνουν καπνό .. για χαρτζιλίκι
Ο θάνατος σου , ακόμα γελάει Νύχτες αργές μαζί σου περνάει Παιδί θέλεις να΄σαι στη δική του τη ζάλη Μα εκείνος γελάει στην φέρνει και πάλι
Θίασοι με λάβαρα γίναν οι σκέψεις Ψάχνουν πελάτες μέσα στις λέξεις Μα εσύ έχεις άδειο απόψε το νου σου Κι έχεις γίνει αρτίστας του άλλου εαυτού σου
Καπνίζεις ήσυχος και τρως στο μπαλκόνι
Με κάτι τέτοια η ζωή δεν καυλώνει
Η ζωή δεν καυλώνει
Η ζωή δεν καυλώνει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου