Κουφη φωνη
Ασπρο σκοταδι
Ω τι ωραια που περνώ εδώ στα ονειρα μου
Με τα κουταβια της ψυχης μου κάθε βράδυ
Βαζω φωτια στη κρυα σας σιωπη
Με συλλαβιζω
40 χρονια
Ειμαι εξόγκωμα εγω για ολες τις Ταξεις
Το σαπιο εμβρυο που θελεις να πεταξεις
Και λες ρε πουστη συνεχως πως σε λερωνω
Εχω τυφλους όμως
Αδελφια μου ζωγραφους
Που θα με φτιαξουνε ξανα απ την αρχη
Και θα με κανουνε Γκουερνικα χοντρη
Με τα βυζια μου να φτανουν ως τα ποδια
Θα γινω χιλιες
Ωραιες κοιμωμενες
Και στη βελονα μου θα βαλω χαλιναρι
Θα τρωω ερωτες κι οποιον ο χαρος παρει
Γιατι εχω ωραιους
ζωγραφους για αδελφια
Κι ετσι μια νυχτα
Θα ξαμοληθούμε
Για να γαμησουμε το τοιχο αυτης της πολης
Και το πρωι θα αναρωτιέστ ποιος καριολης
Εφτιαξε αυτό το αίσχος στην αυλη μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου