μες τα λιμανια

Μες τα λιμάνια καίγονται κορμιά που δεν λυγίζουν

Βγάζουν απ έξω τη ψυχή, βουβά την ανεμίζουν 

Πατρίδα, στην ανάσα τους θέλουν να αγοράσουν

Μα απ τα λεβητοστάσια πρώτα τους θα περάσουν

Σέρνουνε από πίσω τους βαριά σκιά ο καθένας

Πρόσωπα δίχως στόματα, πιαδια μιας μούλας γέννας

Ειν΄ αριθμοι πλανόδιοι στη μεση καποιας λίστας

Για να διαλέξει ευκολα ποιον θελει ο φασίστας

Στη θάλασσα ή στη στεριά παντα πεφτουν σε ξέρα

Τους εμεινε να ζησουνε με φαγωμένο αερα

Αγιάζουν μα δεν γινονται ποτε εκεινοι Άγιοι

Ορθιοι άνθρωποι ητανε κι εχουνε γινει πάγιοι

ΧΟΡΟΣ

Ααααα τα λογια σου σκληρά

Από τα ποδια μπαινουν και φτανουν στη καρδία ( χωνονται στο κορμι μου και τρωνε τη καρδια)

Εεεεεεεε ξενακι μου καημέ

Απ το μηδέν πορεία που φτανει ως το ποτέ