Να ανεβουμε στις φλογες ρε

Γεννηθηκα κατω από ένα κακο αστερι

Με το μυαλο γεματο και μεσα στη λασπη

Μεσα σε ένα εθνος ιδιωτων

Αναγκασμενος να πινω το μισος που χύνουν πανω μου

Και ετσι ειμαι πλεον ένα άχρηστο, ένα σαπιο  βάρος

Που κουβαλαει μια μετρια ανθρωπια

Που βρωμαει αστική παχυσαρκία

Που το γαμημενο φαρμακο τους με σκαβει, ολο με σκαβει

Η κοινωνια τους όμως ξερει να κρυβει καλα τα πτωματα

…μονο που εγω βαρεθηκα να ειμαι ένα αχρηστο πρωμα

Βαρεθηκα την ηλίθια ψυχη μου

Βαρεθηκα να ειμαι χλωμος

Βαρεθηκα να δουλευω σε μια πατριδα εργαστηρι

Βαρεθηκα να τιμω το μαστίγιο τους

Ετσι κανω γυαλια καρφια το κεφαλι μου

Και αρχιζω να εκτρεφω ένα νέο, ασχημο κεφαλι

Που δεν είναι ακροατης

Που δεν υμνεί την οικογενεια, τη θρησκεια, την περιουσια

Που δεν ουρλιαζει με σιωπη

Που δεν κατηφορίζει με σώας τας φρενας   

Και που φωναζει να ανεβουμε στη φλόγες

Κι ας γουργουρίζει η κρεμαμα τους στο λαιμο μου

Κι ας μου ορμηξει  ολη η θλιψη τους

Να ανεβουμε στις φλογες ρε

Μ ακους ;

Να ανεβουμε στις φλογες


.