Πούλησα την ψυχή μου άλλη μια φορα σε μένα
Και άλλη μια μου ειπα ΄΄κερασμένα τα τσιγάρα΄΄
Ποια στο διάολο ειμαι ποια .. γαμημένη φάρα
Και τα λογια βγαίνουνε σάπια και κολασμένα
Σαν σταυρουδάκια κρεμασμένα στο πανω λαιμό μου
Οι πληγές που μ΄ άφησες από την πρωτη γεννα
Τη δεύτερη φορα… θα γεννηθώ από μενα
Το Θεο σου ζευγαρώνοντας με το Διάολο μου
Σαν ομφάλιο φιδι μεσα σε Γκουερνικα Λερναία
Μοιάζει να ΄ναι η ψύχη μου τοσο μπερδεμένη
Οσο γαμούν τ΄ αφεντικά εκεινη περιμένει
Να κόψει τα κεφάλια τους μ΄ άλλες ψυχες παρέα
Φλέγμα στο λαρύγγι κάποιου λύκου – λύκου που θυμώνει
Ειμαι όταν το σβέρκο μου άλλος τον πατεί
Δεν αντέχω άλλος τη ζωη μου να γαμαει
Θέλω να είμαι εγω αυτός που μονο με λερώνει
Εχω ένα όνειρο σαν σάλιο μέσα εδώ στο στόμα
Και ειμαι έτοιμος στο στομα σας να το φτύσω
Καριοληδες τους γιους μου δεν θα σας χαρισω
Αυτή είναι η προίκα μου , ενώ για ΄σας η βρώμα
Φτιαγμένο ακούγοντας για μια ωρα το τραγούδι του Χαρη Ππαπαδοπουλου
…..Guevara
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου