Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009


Τα στιχάκια αυτά βγήκαν μετα από ένα σπουδαίο τσιμπούσι λέξεων
Από τα ποιήματα της Maria_Adouaneta (δε με λένε Μαρια)
Ιστότοπος: Ουλαλουμ







Ο ΧΡΟΝΟΣ
___________


Ο χρόνος είναι μια κακιά ημέρα
Που κλείνει πάνω σου σα να΄ναι βέρα
Τρέχει σαν διάολος απ΄ άλλους πλανήτες
Και βγάζει λιακάδα μόνο γι΄ αλήτες

Τσαλακώνει έρωτες και τους κάνει τσιγάρα
Μαζί μ΄αλλους χρόνους είναι άτιμη φάρα
Πριν τελειώσει η μέρα ,να θυμηθώ να γελάσω
Και μη ξεχαστώ, να θυμηθώ να γεράσω

Το μεδούλι μου λάβα σε καυτό ψυγείο
Άραγε κι ο χρόνος να βγήκε από αιδοίο ?
Εχω ένα φόβο πως δεν θα προλάβω
Που πάνω μου χρόνια, εσενανε ράβω

Στη στροφή μιας τρέλας ντελαπαρουν τα ζόρια
Μα εγώ τα περνάω σκυμμένος στα λόγια
Πριν τελειώσει η μέρα ,να θυμηθώ να γελάσω
Και μη ξεχαστώ, να θυμηθώ να γεράσω





ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ
_________________


Πως φτιάχνονται τα δάκρυα
Πως φτιάχνονται οι σκέψεις
Και πως σκουπίζεις με χαρτί
Το στόμα απ΄τις λέξεις

Πως φτιάχνονται οι άνεμοι
Πως φτιάχνεις μιαν αβάντα
πόσες φορές να ήξερες
και γω έχασα τα πάντα

Πως φτιάχνονται οι εραστές
Πως φτιάχνονται οι πόνοι
Και πως τρυπιέται η ψυχή
Να φτάσει η κορτιζόνη

Πως φτιάχνονται οι βόλτες μας
Πως φτιάχνεις ένα χαδι
Πως φτιάχνεις ένα χαδι
ΠΩΣ ΦΤΙΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΧΑΔΙ!






ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ ΜΟΥ
_______________

Τις καύτρες μου αφήνω και γελώ
Επάνω στους αυχένες σας σαν δάκρυ
Να έρχομαι να πίνω όταν διψώ
Απ΄τη δική μου και τη δικη σας στάχτη

Έλα ψυχή μου να ξεδιψάσεις , πιες
Έλα να δεις που κρύβω το θεό μου
Έλα ψυχή μου να ξεδιψάσεις , βγες
Έλα και ψάξε με μέσα στο κρυφτό μου

Επάνω στα τασάκια σας , σιγά
Αφήνω τις πιο όμορφες μου βόλτες
Θα έρχομαι τα βράδια σας κρυφά
Να πίνω ότι περίσσεψε απ΄τις γόπες

Επάνω στις κραυγές σας ακουμπώ
Μαδώντας λέξεις που φέρνουν διψά
Θα έρχομαι να πίνω να μεθώ
Να γίνομαι και ΄γω ωκεανός μια ίντσα






ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ !
-____________________


Αμέθυστες λέξεις, μεθυσμένες σκέψεις
Σκουριασμένα τσιγάρα, η δική μου η φάρα
Ποιο ανάθεμα είναι αυτό που βρισιά όλο μ΄ έχει κάνει
Που περίεργα αγαπώ, που το μάτι δεν πιάνει

Ποιος θεός είναι αυτός που προσεύχεται σε μένα
Ποιος διάολος κουτσός – ποντάρει σε μένα
Τι μήτρα να φορέσω? Έξω πως θα βγω?
Και σε ρωτάω ,απόψε τι να γεννηθώ ?

Ακούω τη σιωπή τηςπολης και πάνω της περπατάω
Δεν ξέρω αν στο ΄χω πει – με φιλάς και πονάω
Μολότοφ στο στόμα μου απόψε οι λέξεις
Κλειδώνω το αίμα μου μαζί του μη παίξεις

Απόψε με πουλάω , θα με παρω καινούριο
Θα μου κάνω σκόντο χα ! χα ! χα ! χα !
Θα μου κανω σκοντο και θα με παρω άδειο
Και θα με πιω…. Με γέλιο και σάλιο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου