Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Είμαι η ζαριά…που περιμένω

Ειμ΄ ένα δασός μες τη πόλη μπερδεμένο
Είμαι η λέξη που γυρνάει στη τσιμουδιά μου
Είμαι το γκάζι δίπλα σε σπασμένο φρένο
Είμαι η ζαριά…που περιμένω
Είμαι ο μόνος που συνέχεια πληθαίνω
Είμαι η φλέβα που΄χει μπει μέσα στη πρίζα
Είμαι νεκρός και έτσι πάλι δεν πεθαίνω
Είμαι η ζαριά…που περιμένω
Είμαι τσιγάρο που από στόμα δεν ξεμένω
Είμαι η χαρά μέσα στη παιδική χαρά μου
Είμαι το λάθος που απ΄ αυτό όμως δεν μαθαίνω
Είμαι η ζαριά…που περιμένω
Είμαι η ασχήμια μου, που όλο ομορφαίνω
Είμαι το μαύρο το καπέλο του θεούλη
Είμαι το άσπρο που συνέχεια σκουραίνει
Είμαι η ζαριά…που περιμένω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου