Με ψυχή επανάσταση

της......... utterly sweet

Φορές αναρωτήθηκα που στέκουμε,το φως μας
μας φτάσανε,τους φτάσαμε;
Το βλέμμα γεμίζει βουνά
κι η απόσταση τρέχει,όλο τρέχει
άντε πάλι ξημέρωμα,
άντε τα ίδια βήματα και η φωνή ανύπαρκτη
μα μην το πείτε σε κανέναν πως ξοφλήσαμε
κρατήστε το στα χείλη..
Να το υποφέρουμε λίγο ακόμα
έρχεται η Άνοιξη,φέρνει μυγδαλιές
φέρνει ψευτιά μα και μια γλύκα τόση
όση φτύσανε επάνω μας,τόση..
Πριν μας βαρεθούν οι ευκαιρίες υπήρχαμε
είχαμε αυτό το 'παρά πέρα'
και πόδια να το πάμε
είχαμε..είχαμε..
Τώρα τί έχουμε;
Μια γαμημένη μοναξιά σα βδέλλα
που δεν λέει να ξεκόψει απ'τα μυαλά μας
κι ένα απόγευμα που ρούφηξα τα μάτια σου..
Η απόσταση παραμονεύει πια παντού
μακριά σας λέω..μακριά απ'όλους και όλα
μακριά κι από εμένα,με είπαν επικίνδυνη
η ύπαρξή μου χάρισμά σας
μα μην το πείτε σε κανέναν πως ξοφλήσαμε
ιδιαίτερα σ'εκείνους που μας φιλούν τα μάτια



Με ψυχή επανάσταση και με χέρια φτερά
δίνω μία στο κόσμο μου,να τον φέρ'όλο τούμπα
να τουμπάρουν οι θαλασσες και να πιάσω τον ήλιο
Να πατάω στα σύννεφα να χουφτώνω στεριά
Έτσι τα όνειρά μου δεν θα τα έγραφαν σχισμένες σελίδες..

Μα αν βγάλω την καρδιά μου απ'την κατάψυξη
θα πρέπει να την σώσω απ'τον κόσμο...