Τόσο δα

Είμαι μια στάλα τοσο δα

Το ματι δεν με πιάνει 

Μα κι αν τρεξω δυνατα 

Δεν γίνομαι ποτάμι 

Είμαι μια λεξη τοσο δα

Το στόμα δεν με πιάνει 

Και όταν παω να βγω λαλιά 

Κάποιος σιωπή με κανει 

Είμαι μια σπίθα τόσο δα

Όπου φωτιά δεν πιάνει 

Και αν θεριεψω μουλωχτά 

Το κρύο με ξεκανει 

Κι όμως σ αυτη τη παγωνιά 

Που οι αγάπες μου βουβαινουν 

Μπορεί να έγιναν καπνός 

Μ ακόμα με ζεσταίνουν