στ΄ απανωτά τσιγαρα μου
και στο θολό καιρο μου
-ψαχνω τι με πόνεσε-
και τοτε φανερώνεσαι
εσυ μες τον καπνο μου
Νεραϊδα που ξεστράτησε
κι ενα φιλι μου άφησε
στα χειλη κι αν δεν το ΄βαλα
να σε λατρεψω πρόλαβα
στη νυχτα ψαχνω τη σκιά
κι ανασα στον αερα
-να φυγουνε τα βάσανα-
λιγο να σε ανάσαινα
να εβγαινε η μερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου