ζωντανός

ανοιγω το παραθυρο να μπει μεσα σκοταδι

και μεσα στο σκοταδι μου να νιώσω πιο θεος

να σερνομαι στα ποδια μου γυρεοντας μου, χαδι

και να μου λεω ψεματα πως ειμαι ζωντανός

ανοιγω το παραθυρο να μπει πιο μεσα η νυχτα

και κατω απ τη βροχη της, να γινω ουρανος

να σταζει ολη πανω μου σα λερωμένη γλυκα

και να μου λεω ψεματα πως ειμαι ζωντανος

ανοιγω το παράθυρο να μεσα αγαπη

και μεσα στη σιωπη της, να γινω βρυχηθμός

να πεσω καταπανω της τωρα που ΄ναι κεφατη

και να μου λεει ψεματα πως ειμαι ζωντανος