η γαλερα (il galeone)

Παραλλαγμένοι στιχοι απο το τραγουδι Η Γαλερα (il galeone) που μετέφρασε και τραγούδησε ο Θάνος Ανεστόπουλος σε ποιηση Belgrado Pedrini

Είμαστε τσούρμο αναιμίκο σε βρώμικη γαλέρα 
Που με τη πείνα ο θάνατος έρχεται μας αρπάζει 
Ποτέ καθάριο οριζοντα δεν ειδαμε τη μέρα 
Στο σάπιο της κατάστρωμα πάντα η φρουρα ουρλιαζει

Στα βρωμερα σανίδια της τις μέρες μας πετανε 
Με αλυσίδα είμαστε σκλάβοι καλα δεμένοι 
Τ αστερια και ο ουρανός σκύβουν και μας κοιτανε 
Αλλά το φως τους έρχεται πένθιμα και μας πλένει

Αγελες δούλων ξεσαρκων βογγωντας κοπηλατουνε 
Την αλυσιδα σου αν δεν σπας με το κουπί πεθαινεις 
Αφου σκλάβο αιώνιο σε χουν αυτοι να ζούνε 
Τοτε ριξτην στα κύματα κι αυτους για να ξεκανεις

Ισια τραβάμε το κουπί μέχρι να βρούμε βράχο 
Ψηλά τις μαυροκοκκινες ο αερας να σφυριζει 
Κι αν τ αφρισμενο κύμα σάβανο ειναι άθλιο 
Της Αναρχίας πάνω μας ο ήλιος κυματιζει

Στα όπλα σκλάβοι ορθιοι το κυμα ανεβαίνει 
Μες τη γαλέρα κεραυνοι εμεις να τη χτυπούμε 
Ορκο για δίκιο δινουμε, αυτο μας περιμενει 
Η θάνατο να έχουμε ή λευτερια να δούμε