Πες μου για το χρονο που τον λεν ολοι γιατρο
Πως πονταρα τα όλα μου μεσα στο τιποτα μου
Γιατι εχω από πανω μονοθεσιο ουρανο
Ποιος εφαγε τα δοντια μου κι αφησε τη χαρα μου
Πες μου αν κι αποψε εξω θεριζει ο θεος
Πως η μοναξια, μου τριβεται με τοσο ζηλο
Ποσα ουρανια τοξα εχει ακομα ο καιρος
Γιατι να΄ μαι παντα εγω λουλουδι μες τον ηλιο
Πες μου γιατι ακομα φασκιωμενο ειμαι μωρο
Γιατι ολο λετε το κακο πως είναι για καλο μου
Οι τυψεις δεν υπαρχουνε δεν είναι πια εδώ
Μα χρονια τις ακουω να περνανε απ το μυαλο μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου