Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Γκουερνικες Λερναίες

Βλεπω καμινάδες
Επανω στο κορμί μου
Καπνοί απ την ψυχη μου
Βγαίνουν απ αυτές
Γεμίζει το ταβάνι
Με λερες παλιές και νεες
Γκουερνικες Λερναίες
Σακάτικες χαρες

Σταζω απ το παλτό μου
Σταγονα τη σταγόνα
Γίνομαι στο χώμα
Λασπη και κραυγή
Κι ΄στερα το βημα
Αυτό που με παταει
Σαν πέτρα με κλωτσαει
Κι αρχιζω τη σιωπή

Ψιθυρος γεννιέμαι
Στη τελευταία γυρα
Στην ακρη ενός σπινθήρα
Που βγαζει το φιλι
Κι ας είναι του Ιούδα
Κι ας είναι ότι σου μοιάζει
Πλεον δεν με πειράζει
Αφού εγω είμαι εσυ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου