Όταν πεθαίνω μόνος μου
Και η ψυχή γελαει
Ξερω πως κάποιος στα ψηλά
Με λύσσα με κοιταει
Όταν πεθαίνω μόνος μου
Βρώμικος σα συγγνώμη
Ξέρω χορεύει ο διάολος
Για μένα σα Σαλώμη
Όταν πεθαίνω μόνος μου
Η αθανασία κλαίει
Που την αφήνω μόνη της
Με όλα μου τα χρέη
Όταν πεθαίνω μόνος μου
Πίσω μου κατι μένει
Ειν΄η αμαρτία μου η στερνή
Που αλλον περιμένει
ΥΓ
Όταν πεθαίνω μόνος μου
Και φλέγομαι στα ύψη
Ξερω ένα μου ΄΄σιγα τ΄ αυγα΄΄
Πως σου γαμαει τη θλίψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου