Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Φτύνεις σιωπές – φτύνεις αγάπες

Δεν υπάρχει κανόνας για την αγάπη
Ούτε πληρώνετε η σιωπή με κραυγές
Κι όμως υπάρχει μια φωτιά δίχως σταχτή
Κι όμως υπάρχουν άγιοι … με χαμένες ψυχές

Υπάρχουν μάτια που όνειρα δεν βλέπουν
Ζωές χαρούμενες με ψεύτικες χαρές
Μα δεν υπέχουν ουρανοί που δεν βρέχουν
Και ΄΄σ΄ αγαπώ ΄΄ που να μην είναι …γεμάτα βρισιές

Φτύνεις σιωπές – φτύνεις αγάπες
Για ν΄ αδειάσεις
Παίρνεις το σώμα σου αγκαλιά μα πιάνεις πάτο
Μα δε σε νοιάζει θέλεις μονο να γελάσεις
Στο τελευταίο
Στο τελευταίο σου σάλτο

1 σχόλιο:

  1. σε ευχαριστω τσογλανι μου. ξερεις...
    δεν εχω λογια για σενα. μονο φτυνε... δεν θελω να αδειασω...

    οσο για τον αερα δεν πεθανε ποτε!!!! εισαι μερος του .

    ΑπάντησηΔιαγραφή