Στη πόλη που μένω οι άνθρωποι βγαίνουν
Ντυμένοι με δελτία ειδήσεων
Μια κόλαση από εαυτούς – φτιαγμένη γι αυτούς
Στη πόλη που μένω οι άνθρωποι βγαίνουν
Μ΄ εγγαστρίμυθες φωνές δίχως χνώτα
Και σαλιώνουν στο κρύο – της ψυχής του το αιδοίο
Στη πόλη που μένω οι άνθρωποι βγαίνουν
Κι όλοι πέφτουν πάνω σε μένα
Ανθρωπάκια πολλά – πολλά γαμημένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου