Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009


Θέλω ρε μανά μπάτσος και εγώ να πα να γίνω
Βαρέθηκα (ο)λο να τις τρώω μία να μη δίνω
Να φτιάξω eνα γκλοπ από αγριελιά γαματο
Να το γλύφω σαν το παγωτό… ge-la-to


Βαλε τον μπάρμπα βουλευτή που όλο τον λες αρχίδι
Στα ΜΑΤ να πάω να φυλώ και ΄γω κανα στολίδι
Το δέντρο μην το κάψει κανα αναρχοκουμουνι
Κι επιτέλους να αισθανθώ και ΄γω… γου-ρου-νι


Αχ! Μανά μην ανησυχείς ξέρω από δακρυγόνα
Μα δεν θα βάζω πια μαντίλι ούτε και τον αγκώνα
Θα εχω μάσκα, κράνος βρε κι ολο θα καμαρώνω
Που επιτέλους θα με λένε.. δο-λο-φο-νο


Κι αν χρειαστεί μίας και ξέρω (ο)λα τα κατατόπια
Μπορώ κουκούλα να φορέσω όπως παλιά, όπως πρώτα
Μες τους @ναρχικους ωραία παλι να τρυπώσω
Κι (ει)κοσι απ΄ αυτούς με μιάς να καταδώσω


Βαρέθηκα μια ζωή τα παγωτά της Δέλτα
Της Δέλτα μηχανόβιος , στο λεω νέτα σκέτα
Θέλω απο ΄κει , ρε μανα τη σύνταξη να πάρω
Και χρόνιο πρόβλημα ας έχω στο κα-βα-λο
.

1 σχόλιο:

  1. ειναι γαμάτοι οι τσογλανοστίχοι σου, δεν το συζητώ!
    Γεια σου Ζερνταμερι των αγρων και των πόλεων!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή