Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

σου πίνουν τη μπουκιά


πάλι γεννιέσαι
μα ορθιος θα βγεις
πώς να ρεφαρεις
παλι σε σταση προσοχής

σ΄ έχουν σ΄ αργία
σε ηλεκτρικό κενό
ζωη κηδεία
ετοιμασμένη από καιρό

σχισμένες σου οι φωνές
άσχημα μπαλωμένες
και συ παντα μισος
ολος Πατρίδες τυλιγμένες

σου πίνουν τη μπουκιά
και ύστερα αντίο
σε τρώνε τα θεριά
κι ας είσαι εσυ βρε τo θηρίο

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

μελλοθάνατοι εργάτες















Σαν μια πόλη βιαστική
μας κοιτανε οι αντάρτες
είμαστε υπήκοοι πιστοί
μελλοθάνατοι εργάτες

Τη πατρίδα αγαπάς
μες απ τα εμβατήριά της
κι όμως τσίλιες της κρατας
σαν μετρά τ αργύριά της

Στα συσσίτια μεθάς
μ΄ αλλους ήσυχους – ανθρώποι
που σου δινουνε να φας
και τι γέλιο με σιρόπι

Σαν μια πόλη βιαστική
μας κοιτανε οι αντάρτες
είμαστε υπήκοοι πιστοί
μελλοθάνατοι εργάτες

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

φάε αυτούς που προσκυνάς


σ΄ ένα άδειο πιάτο έριξα
τη φτώχεια μου να φάω
κι αυτή μου είπε αν θες να φας
φάε αυτούς που προσκυνάς
γιατί και ΄γω πειναω  

Μπουζουκομαγαζάτορες
κι εθνικιστές μια χώρα
μέρος αυτού του καμπαρέ
και γω μπροστά σε καναπέ
με μια οθόνη δώρα

χωρίς σφυγμό το ζόρι μου
στη άκρη μιας γωνίας
τι κι αν στο διάολο το ΄στειλα
το βλέπω στα μονόστηλα
ηρώα παρωδίας 

σ΄ ένα άδειο πιάτο έριξα
τη φτώχεια μου να φάω
κι αυτή μου είπε αν θες να φας
φάε αυτούς που προσκυνάς
γιατί και ΄γω πειναω